Zachowanie optymalnej kondycji zdrowotnej przez długie lata to nie tylko prywatny cel, do którego dąży się, mając na uwadze pozostający w związku ze zdrowiem wysoki standard życia, komfort i wygodę. O zdrowie obywateli poszczególnych narodów i członków rozmaitych grup społecznych winni zabiegać również przedstawiciele władz. Dość naiwnym byłoby sądzić, że wysoko postawieni urzędnicy państwowi troszczą się o zdrowie obywateli z tak zwanego dobrego serca. Ochrona zdrowia i dobrostanu mieszkańców poszczególnych państw leży jednak w interesie finansowym ich głów – mniej chorych obywateli oznacza po prostu mniej pieniędzy przeznaczanych na ich leczenie.

Światowa Organizacja Zdrowia zwana jako WHO (World Health Organisation) zrzesza więc liczne narody i reguluje zasady ich współpracy w trosce o zdrowie obywateli. Obecnie Światowa Organizacja Zdrowia realizuje swoje cele w zakresie współdziałających ze sobą 194 państw, a główną siedzibę WHO stanowi Genewa.

Wszystkim wątpiącym w skuteczność prozdrowotnych działań międzynarodowych warto przypomnieć, że Światowa Organizacja Zdrowia ma na swoim koncie znaczące sukcesy. Do jej największych osiągnięć należy m.in. znamienne zmniejszenie zachorowalności na choroby tj. malaria, cholera, gruźlica czy ospa prawdziwa, a wszystko to dzięki masowym szczepieniom.

Czym natomiast obecnie zajmuje się Światowa Organizacja Zdrowia? WHO wciąż oczywiście pracuje nad udoskonalaniem szczepień przeciwko rozmaitym jednostkom chorobowym, ale jednym z zadań realizowanych przez organizację jest również zwiększenie świadomości społeczeństw co do wpływu niezdrowego, szybkiego i pełnego stresu stylu życia na kondycję psycho-fizyczną.

Światowa Organizacja Zdrowia stara się bowiem uświadomić ludności to, co naukowcy udowodnili już dawno – nieodpowiednia dieta, deficyt aktywności fizycznej, używki i przewlekły stres leżą u podstaw różnego rodzaju chorób cywilizacyjnych, których leczenie w wielu przypadkach pozostaje niestety nieskuteczne.

Jako jedno z istotnych zadań Światowa Organizacja Zdrowia przyjęła również opracowanie i ujednolicenie najwłaściwszej definicji niepełnosprawności intelektualnej. Deficyty w zakresie funkcji poznawczych były bowiem w przeszłości określane krzywdzącym mianem opóźnienia czy upośledzenia, co kojarzyło się w sposób pejoratywny. Dzięki staraniom WHO obecna definicja niepełnosprawności intelektualnej w żaden sposób nie godzi w osoby dotknięte tego rodzaju zaburzeniem. Nie przyczynia się również do ich społecznej izolacji, odrzucenia i samotności, a wręcz przeciwnie – otwiera nowe możliwości, stawia wyzwania i nieustannie zachęca do pokonywania ograniczeń.