W medycynie mówi się o trzech modelach starzenia się: o modelu optymalnym, fizjologicznym oraz patologicznym. Jak można się spodziewać, najatrakcyjniejszą z powyższych opcji wydaje się być starzenie optymalne – wchodzenie w wiek podeszły bez problemów zdrowotnych uniemożliwiających czerpanie radości z życia. Na przeciwległym biegunie widnieje natomiast starzenie się patologiczne – przechodzenie przez lata podeszłe z bagażem istotnych chorób i zaburzeń, które pozbawiają człowieka samodzielności i skazują na konieczność niemalże nieustannego nadzoru drugiej osoby.

Jednym z problemów związanych ze starzeniem się jest różnego stopnia niedosłuch wraz z głuchotą – całkowitym pozbawieniem zdolności do odbierania bodźców akustycznych. Nie ulega wątpliwości, że ograniczenie dostępu do dźwięków i funkcjonowanie w świecie ciszy stanowi poważny, znamiennie obniżający jakość życia problem zarówno dla osoby starszej, która niedosłuch nabywa w wieku podeszłym, jak i dla osoby głuchoniemej od urodzenia. W XXI wieku mamy jednak dostęp do osiągnięć z pogranicza medycyny i technologii – w trosce o komfort życia pacjentów opracowano bowiem implanty słuchowe.

Istnieje wiele wskazań, za sprawą których wszczepia się chorym implanty słuchowe. Tego typu urządzenia stosuje się w terapii w momencie, gdy konwencjonalny aparat słuchowy nie przynosi pacjentowi oczekiwanych korzyści i nie poprawia jakości słyszenia, bądź też w sytuacji, kiedy u chorego stwierdza się zarośnięcie małżowin usznych czy regularne wycieki z ucha. Implanty słuchowe mają oczywiście za zadanie umożliwić pacjentowi odbiór bodźców słuchowych w jak najwyższej jakości, co u osób w wieku podeszłym istotnie wpływa na codzienne funkcjonowanie psychofizyczne.

Obok stopniowej utraty słuchu, jednym z głównych problemów geriatrycznych jest depresja. U osób starszych może mieć ona podłoże różnego rodzaju – bywa wynikiem syndromu opuszczonego gniazda (osamotnienia związanego z usamodzielnieniem się dorosłych dzieci i ich wyprowadzką z domu rodzinnego), poczucia bezużyteczności, przeświadczenia, że wszystko to, co w życiu najlepsze i najpiękniejsze przeminęło wraz z młodością… Istotnym przyczynkiem depresji w wieku podeszłym są również obecne choroby i dolegliwości, a w tym właśnie problemy ze słuchem, Niedosłuch i jego końcowe stadium – głuchota – stopniowo zamykają starszą osobę w domu. Czynności codzienne, które uprzednio nie sprawiały choremu kłopotu, stają się coraz większym problemem. Niedosłuch stanowi przyczynę utrudnienia komunikacji międzyludzkiej – nawet proste zakupy spożywcze okazują się wyzwaniem, a osoba w wieku podeszłym po prostu wstydzi się kierować do otoczenia prośby o mówienie głośniej i kilkukrotne powtarzanie wypowiadanych kwestii. Implanty słuchowe stanowią idealne rozwiązanie problemu. Odpowiednio dobrane i zainstalowane urządzenie przywraca optymalną jakość słuchu, a pacjent przestaje obawiać się funkcjonowania w społeczeństwie, przedłużając własną samodzielność.

W zapobieganiu i przeciwdziałaniu depresji osób starszych istotne jest również umożliwienie im jak najdłuższego utrzymywania kontaktów towarzyskich. I w tym aspekcie dbałości o podopiecznych w wieku podeszłym użyteczne okazują się być implanty słuchowe. Bezpieczne i skuteczne urządzenia zapewniają wysoką jakość komunikacji, dzięki czemu wzajemne odwiedzanie się, wspólne spacery, wyjścia do kina, teatru, na kawę czy obiad stają się przyjemnością i ciekawym urozmaiceniem codzienności, a pacjent nie czuje przymusu ich unikania ze względu na postępujący niedosłuch.

Osoby starsze – Babcie i Dziadkowie – chcieliby również jak najdłużej i w sposób pełny cieszyć się posiadaniem wnuków. Implanty słuchowe ułatwiają zachowanie psycho-emocjonalnej sprawności i zwiększają komfort kształtowania relacji z dorastającymi wnukami. Niepozbawiona zmysłu słuchu osoba starsza pozostaje otwarta na nowe doznania i możliwości, nie czuje się odseparowana barierą niepełnosprawności od świata i zachowuje pozytywne nastawienie, co sprzyja utrzymaniu dobrego stanu zdrowia jak najdłużej.